dün oluveriyor hergün....
anlar anıya
dönüşüveriyor...
keşke o anda kalabilseydik
sen...
ben...
ve duru
o kumsalda .....

günün şiiri....

AYRILIK ŞİİRİ

Her satırı
Mendireğe dizili karabataklara benzeyen
Bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan

Bütün yolcularını
Boğaz köprüsünün çaldıgı
Araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde

Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır...

Sunay Akın

hep güzel şeyler yazmak istiyor insan...umut dolu yazılar!
güzel haberler vermek istiyor
sıradan bir güne başladığını sanıyorsun
öyle yaşıyorsun o günü
bilmiyorsun ki....
az sonra bir bomba patlayacak
ve seni darmadağın edecek
hayatını ya da hayatındakileri...
....canım sıkılıyor içim açıyor...gazeteleri okumamak tv haberlerini zaplamak kaçıp gitmek istiyorum!



ardından...

daha çok şeker yiyecek
daha çok bayramlar görecektim
mumlar üfleyecektim
büyüyüp serpilecek
hayaller kuracak
ve belki gerçekleştirecektim
daha çok sevecek
sevilecektim
kelebekler uçacaktı saçlarımda
umut olacaktım oysa?
şimdi
bir avuç toprak oldum
sevdiklerimi acılara koydum
yittim
masmavi gök
kıpkırmızı kan oldum
dillerde dua
gözlerde yaş
bir avuç toprak oldum.....

sinop=özlem

tatil......tatil deyince sinop!
ama benim için sinop demek; aileme kavuşmak ,çocukluğumun geçtiği sokaklarda yürümek serin sularında yüzmek evde olmak demek...:)
yeğenlerimle özlem gidermek, birarada olmak , aynı masanın etrafında toplanmak demek...
....tatili güzel yapan onlardı onlarla olmaktı.....

döndüm!

uzun bir aradan sonra merhaba....
neler sığdı bu araya neler...anlatacak değilim uzun uzun...ne yaşarsak yaşayalım...
hayat akıp gidiyor işte!
tatil dönüşü adaya da geri dönüş olsun dedim...
2 haftalık sinop tatili ilaç oldu aslında....duru ve uğurla hep birarada olmak ailemle birarada olmak iyi geldi...
keşke hepsini kollarımın arasına alabilsem.....ve hiç bırakmasam...
ne güzel olurdu...keşke!!!