Friday, September 24, 2010

dora ve gülşah'a....

bak dora "biz senin bebekliğini biliriz" in ispatıdır bu:)
senin güzel anneni ne denli sevdiğimizin....senin varlığına inanmak zor geldi bize
biliyor musun
çünkü sanki daha dün kafetaryada kikirdeşen küçük kız çocukları gibiydik
değilmiydik ? yoksa...? (içimizde en yaşlı olan benken bu lafı etmek te pek komik oldu ama)
seval ,yelda , gülşah ve ben her daim birarada hep can ciğer kuzu sarması
bütün gözler dostluğumuzun üzerindeydi  o vakitler yani valla bak :)
yıllar yıllar geçti.... işte o günlerden bugünlere geldik...
şimdi hepimizin çocukları var...dora'cım;
en minik annenin de dediği gibi en tipitoş sensin şu an...çok çok mutlu başarılı ve bizim gibi gerçek dostları bulacak kadar şanslı bir hayatın olsun....
gülşahım;
zaman zaman bir kaygı bulutu geçse de gözlerinden üstesinden gelemeyeceğin hiçbişey yok!
artık annesin sen de!
hem de harika bir anne:)

Sunday, September 19, 2010

ne güzel şey evde olmak!

yayın telaşı olmadan bi gün geçirmeyi özlemişim vallaaa
ne güzell ne keyiflii..geç kalkmak
duru'nun öpücükleriyle uyanmak...
ona kahvaltı hazırlamak...
şimdi içeride derin'le oynuyolar mutlu çocuk sesleri var evimdeee..
uğur gürcan yok o da olsaydı keşke ama bugünde iş peşindeee
canım kocam bu gayretinin karşılığını alacaksın
bu cümleyi yazarken yine gözlerim doldu taştııı
ağlayasım var sanırsam;(
...kolumda duru'nun koluma takıştırdığı bilezikler
ne kadar mutlu olduğumu düşünüyorum
herşeye rağmen :)
evet !herşeye rağmen.....
hemen uzaklaştırdım hissi duygulardan kendimiiii çarçabuk
annemle konuştum
bi tesadüf dilekcimlede konuşmama vesile oldu annemi aramam....iyi geliyordu sesleri..
uzaktaysan sesler çok önemlidir
ki ben sıkkın anlarımda kaçınırım konuşmaktan
çözülüverir ele veririm kendimi diyeee
onların mutlu seslerine mutlulukla cevap verdim ben de!
hayatımın en kıymetlileri sizi özleyerek geçiyor günler ama
iyi olduğunuzu bilmek
huzur veriyor
siz iyiyseniz ben de iyiyim işte!
şimdi harekete geçme zamanıııı çünkü bi şey eksik bu evde....
o da mis gibi kurabiye kokusu .....
klavyenin başından kalkıp mutfağa doğru yol alıcam az sonra:)

Thursday, September 16, 2010

;)

bu an da donmuş kalmışım sanki...oysa zaman durur mu
durmaz...akar gider!
biz de peşinden
yıkılmış umutları tazelemek zor olsada
emek vermeye devam
vazgeçmemek için bi sürü neden var
...
şimdi
burada geçiştirilemeyecek kadar özel bir haber var mesela
az sonra...diyerek uzaklaşacağım
ama gitmeden son bi söz; benim değil hido'nun sözü
benim de totemim olsun madem:)
o zaman " maddi maneviiiiiiii........"