bir sürü yazı yazmıştım vakti zamanında umut etmek ve beklemek üzerine....
artık beklemek yerine yaşamayı tercih ediyorum....ne çok vakit kaybı beklemek....
hele umut etmek ne büyük hayal kırıklığı.....
hep güzel günler gelecek umudu.....
yani aslında bu sadece bir yazı
günah çıkarmak değil
pişmanlık ağıtı hiç değil...
öyle uzun uzadıya kafamı çevirip bakmıyorum geçmişe
oysa ne çok güzellik var buradan bakınca.
şaşkınlığını yaşarken tadını çıkaramadığımız anları bıraktım artık onlar orada ait oldukları yerde geçmişte...
....bugüne dair ne söylenebilir
hayat bayram değil tabiii
ama yine de sanırım seviyorum bugünü....
bugünün önemi muhakkak
hayatımda ki 'en' değerli 'en' özel varlığına sahip ve ait olmanın ayrıcalığını yaşıyorum ....
şanslıyım!
hayatınızda güzel şeyler varsa
onları görmezden gelmemelisiniz....hazır bu kadar yakınken ve avuçlarınızdayken mutluluk
geçmişe ait izler umut etmek le yanyana arkadaşlık eder durur
beklemek se can düşmanları
ben sıcacık bir masal evinde huzurun tadını çıkartıyorum
hayatın yükünü kapıda bırakıp
kızımın mis kokulu saçlarını koklarken
dünyayı unuturum
ne yapayım?