cuma'm

...öyle küçük bahanelerim var sevmek için...hep bu bahaneler değilmidir başımızı yakan ;)
beklemeden ummadan seviyorum
derin bir nefes alarak başlıyorum güne
umutsuz iç çekişleriyle değil
haftanın son günü
haftamın son günü
seni seviyorum :)
sen de beni sev !

tam da bu an hali !

brıdget jones değilim ben
her dakika renkli hikayelerim yok...hatta sürekli bu çok olumlu sürekli gülümseyen bedenin altında gidişattan kaygılı bir ruh hali var...zaman zaman duru okuyor olmasaydı gezinmeseydi bu ada da ne söverdim kendime vallahi en az size sövdüğüm kadar...durunun odasındayım
dışarı çıktı arkadaşlarıyla
artık ufak ufak kapı önü arkadaşlıkları ve bakkala kadar gitme denemeleri de yapıyor :) kıyamıyorum  bu yalnızlığa mahkum edilmiş hallerine...azıcık soluk alsın istiyorum...tabii ev de kaygılanmaya bir o cama bir bu cama koşturmayı da ihmal etmeden...ne yapayım güvenemiyorum kimselere :( ne fena ! ama öyle
çalışan annenin işi bitmez...biteni de vardır elbet böyle mükemmel her daim düzenli her daim yemeği dolapta hazır...ben hiç o model olamadım...bişeyi de tam olamadım ya ...yanarım yanarım ona yanarım :)  az sonra evdeki mesaim başlayacak...ne yapalım benim olayım da bu ...

özlemek

kulağımda bu şarkı varken sonsuza kadar yazabilirmişim gibi geliyor...boyut değiştirebilirmişim dünyanın tüm iğrençliklerini unutabilirmişim gibi
....
umursamamak beklememek kısaca
gitmek zamanları geldi ruhumun ...sıcacık iklimlerde güneşi hissetmenin zamanı
ayaklarımda küçük dalgaların oynaşma ,
tasasız , hesapsız uykulara dalma zamanı
buradan uzak diyarlarda
yıldızlarla dolu gökyüzünün altında
"var " olmak, varolduğunu hissetmek,
hafif esintili ürpermek zamanı
belki çok uzaktan gelen bir giter sesine eşlik etmek
ya da sevdiğinin omzu
ve kulağında sadece onun sesini duymak zamanı...
ben hazırım ama ya zaman ?
ne zaman ne? Zaman :(

yaz dedi usulca yaz...

keşke yazabildiğim gibi konuşabilsem
şu karşımda duran bembeyaz boşluğa doğru  akıp giden kelimeler aynı rahatlıkla dökülebilse dudaklarımdan ...
ne çok kızıyorum anlaşılmıyorum diye
belki de anlatamadığımı düşünmeden
sığındığım tek liman
benim sakin adam...
.ne zor geçti  yazmaktan vazgeçtiğim günler bilemezsin...heyecansız yalnız
derin bir kuyuda sadece kendimi işittiğim anlar
bitti....ben geldim :)

diye diye bugünlere gelmişim...

evet göreceklerim var daha biliyorum
hep bir mucize beklentisi
hep sihirli değneğin dokunacağını ve tüm hayatımızı değiştireceğini umarak geçirilmiş koca bir zaman
umut güzel şey ama bazan da tehlikeli..öyle sadece umarak bekleyemezsin
körü körüne inanamazsın
bir dayanağın yoksa
kalakalırsın
ne kadar bolmuş vaktim
takvimden bir günü silerken bir ömrü silivermişim yahu :(
şimdi meşgul etmeyin beni çok acelem var çünkü :))