teşhis!

bakalım ne zamana kadar gülüp geçeceğim...bakalım?
bu sabırlı müşfik haller
bu böyle amaaaan sende tavrı
ne kadar da sahte! herkes kanıyor da bir ben ...?
bir ben var ki benden içeri
kuyruğunu yakalamaya çalışan köpekler gibiyim...olduğum yerde dönüyor ve çok yaklaşıyorum
ama o kadar!

merak...adamı öldürür!

yağmurlu bir hava...serin kasvetli...bense
havanın kasvetine inat.... iyiyim :/
içimdeki savaş bitmiyor
bitmiyor lanet olsun!
olmuyor mu size de
dar gelmiyor mu tüm mekanlar
öyle içten içe bir öfke duymuyor musunuz
hayatınızda güzel olan ne varsa yok sayıp
en en olmayacak nedenlere
takılıp kalmıyor musunuz
küçük mutluluk oyunlarında boğulduğunuz olmuyor mu
yok olmak
yitip gitmek istemiyor musunuz
kalbinizdekileri çıkartıp
beyninizdekileri de diğer yanına koyup
yesinler birbirini demiyor musunuz
şimdi de şu an da
kalmak tan ziyade
allahım nasıl nasıl
devam edecek bu hikaye diye merak etmiyor musunuz

gayret gösteriyorum

niyeti değişebilir insanın bozulabilir şaşabilir
iş ki akıl tutulması olmasın
o olursa fena
mantığından uzaklaştığında uzaktan gelir bütün sesler ve dağılıp gider boşlukta....bir kendime gelme gayreti içindeyim
biraz zaman
zaman....

arızalı

öyle kolay değil içindeki sesleri kısmak...
sanırım bilmediğim bir arıza var geçmişten gelen:/
bu aralar o kadar mutsuzum ki
ölebilirim mutsuzluktan
kocaman bir boşluğa dönüşen o şeyi yok edebilsem keşke
keşke elimden gelebilse
bu hayata
gidişata
sövmek istiyorum
sabrımın bittiğini
inancımın kalmadığını söylemek
kaçıp gitmek istiyorum....
büyük sıkıntı... büyük !!!
acıyı seviyorum ben mıknatıs gibi çekiyorum üzerime tüm acıları
algım bile böyle çalışıyor
yaralı bir kediyi görürüm
mutsuz bir insanı
elini açmış yardım dileneni
gazetede ölüm ilanlarını
bugün bir dostun söylediği gibi
bir yanı benim gibi olanı görürüm
taşıyamıyorum artık
....