tuhaf

ben şimdi usulca sokulurum yatağa...bu mevsimler sıkıntılı
çok üşür ayaklarım
..dertlenmem dert vermem çabalarım ısınsın diye
fazla düşünmem
düşünürsem uyuyamam
uyumazsam lacivert bir sabaha uyanmaz gözlerim...
ayaklar sıkıntılı varlıklar
getirir götürürler
çaresiz...
onların çaresizliği
benim mecburiyetlerim
...içerde odasında uyuyan kızım, koltukta uzanmış tv izleyen kocam ve klavyede gezinen parmaklarım değil de neden ayaklarım ...çok ağrıyor da ondan herhal !

zamanı değerlendirme sorunsalı

aslında kalkıp pilavı ocağa koymam gerekirken yazıyorum bunları...belki evvelinde de 1 saat dinlendirebilirdim göz kapaklarımı
ama ne yaptım?
reddettim dinlenmeyi
az sonra koştururken belki zamanı doğru kullanamadığım için hayıflanacağım yine kendime...
ne çektim kendimden
ne ?