ardından..

Doğa'yla buluşucaz ..bu buluşma seni mutlu ederdi biliyorum..keşke bunu biliyor olsan keşke burada olsan ..gittiğini düşünmemeye çalışıyorum sanki aslında bizimlesin ve hayat normal seyrinde akıyor bir vesileyle toplanıp biraraya gelinceye kadar göremiyoruz birbirimizi gibi..herşey olağan seyrinde gibi Nasıl da kandırıyorum kendimi..

sen gittikten sonra bir kez görüşebildik doğa'yla.. En büyük yangın yeri onun yüreği...zor çok zor...herkesten fazla onun için zor..acının şiddeti azalsada  özlem katlanarak artıyor....hele de özlem duyulan sensen sarıp sarmalayan 

daima gülen gözlerle hayata bakan sen 

Yorgunluk bilmeyen 

hep dirençli enerjik sevgi dolu 

komik güzeller güzeli sen 

çok zor be ablam 

sensiz geçen zamana 

seni alana kızmamak Zor..

rahatsızım

zaman geçtikçe kıymetini daha iyi anlıyorum bazı şeylerin ve daha çok özlüyorum....
aptalca bir duygusallık
gözler hep dolu dolu
ayağı kayan sütaş ineğine bile ağlıyorum

o kadar vahim haldeyim
ne iyi ederdi beni
benim en büyük derdim ne
bakınca etrafıma söylemeye utanıyorum
yaşlandıkça
( hayır
bu kelimeyi kullanmayacağım inatla
ben  yaş almak demeyi tercih ediyorum
kimse kusura bakmasın
daha hazır değilim yaşlanmaya)
yaş aldıkça
yitirdiklerim
özlediklerim
hayallerim
umutlarım
bir konuşma balonunun içine sığmaz oldu
benim bitmek bilmeyen kaygılarımın nedeni
sevdiklerim
çok severim ben
sevdim mi hep severim
bir masal kitabının kahramanları gibi sonsuza kadar mutlu yaşamak yok hayatta
ve hayat çok kısa
öyle özel güçlerim olsa
koruyabilsem hepsini
tek tek sarmalasam
yanımdan ayırmasam
ihtiyaçları oldukları her an yanlarında olabilsem
keşke..işte bu iyi ederdi beni

o zaman

ama bu kaplumbağa hızı
bu deli eden yavaşlık ta öldürebilir
bu merak
bu sessizlik
bu korku da
demek ki neymiş  aslında herşey öldürebilirmiş bizi
madem bir faydası yok korkunun ecele
beyhude bu çaba
bu kavga
bu koşuşturma.
Lanet zaman
alsın
savursun ordan oraya
alsın da artık ne ederse etsin

önsöz

istikrarsızım..sanırım bana söylediğin onca şey içerisinde buraya yazabileceğim yegane saptama "istikrarsızlık" olabilirdi ;) 
diyorsun ki at üzerinden şu hüznü
yaz..
bilmediğin şu ;
sürekli yazıyorum aslında
kafamın içinde cümleler ve kavgalar

söyleyemediklerim
hep dilimin ucunda
hafifliyorum yazarken
yazdığım gibi konuşamıyorum çünkü biliyorum

ve hep bir şikayet
anlaşılamamaktan
oysa anlatamadığımı düşünemeden

bazen yazılı metin olarak versem
daha mı iyi anlar beni diye düşündüğüm insanlar var
belki kapansam
günlerce yazsam yazsam
biter mi bu kavga demiyor muyum
diyorum
yapıyor muyum peki
yapmıyorum
inatla
direniyorum
yine de  yakamı bırakmıyor kelimeler
oysa karadeniz'in deli dalgaları yerine
bir göl dinginliği
arzuluyorum özlemle
şimdi sen yine olanca çıplaklığıyla söyledin ya gerçekleri
küçük bir çocuk tedirginliğiyle harekete geçtim
geçtim geçmesinede 
şu başlayıp bitiremediklerime bir yenisini daha eklemek istemiyorum
keşke senin bana inandığın gibi inanabilsem kendime
bu önsöz senin için
yazıldı
en azından denediğimi gör diye