aşkın değil aşık olanın gücü

tuhaf gelecek ama ben sabah oturdum aşağıdaki satırları yazdım...şimdi seninle konuşunca....sanki içimdeki sesleri duyuyor gibi oldum...garip bir durum değil mi..
sen de oku istedim
eğer alıp götürmesine müsaade etseydik bizi nerelere götürürdü acaba hayat?öyle olduğumuz gibi görünseydik ve ne hissediyorsak söyleyebilseydik....her zaman dimdik durmak yoruyor insanı arada bir yıkılıp kalsaydık ağlasaydık....zaaflarımızı söylesek korkularımızdan utanmasaydık..sizi tanıdığını sananlara inat onları hayal kırıklığına uğratmak pahasına da olsaişte buyum ben diye haykırabilseydik..hayatta beklediğin sürece mutsuzsun...beklemediğin o an da gelirse mucize gibi dünyanın en berbat hayatını da yaşıyor olsan cennette sanırsın kendini aşk denen aptallık! evet böyle bişeydir...ikiyüzlü bişey ama vazgeçilmez...bütün kötü duyguların yanında mağrur inatçı boyuneğmez tavrıyla durur belki ama bir fiske de devrilebilir de....aşkın değil aşık olanın gücü vardır....ve o güç insana neler yaptırmaz ki...