zorlu günlerdi....
boşluğa dalıp giden gözler kadar
boşlukta asılı kalan sözcüklerin zamanıydı
günlerin gecelere karıştığı koridor günleriydi....
umutsuzluğun başını alıp gittiği
korku dolu bekleyişlerin
göz pınarlarımızda pusuda beklediği günlerdi
neyse ki
bitti
...kanatlanıp uçmuş bir ruhu tutup aşağı o bedene geri indirmek mümkün mü....önce inanmam lazım... ..
No comments:
Post a Comment