söz verdi babam bana

geleli epey oldu...ama elim klavyeye gitmedi
ondandır bu sessizlik!
umduğumdan iyiydi babam
gayretliydi çok
kucakladım öptüm yemek yedirdim ellerimle...
aslında kendisi de yiyebilecek kadar iyiydi
elleri titremiyordu o kadar
ben istedim o da müsaade etti...
küçük bir çocuk ürkekliğinde ve itaatkardı
öyle annemin anlattığı
o gerginlik yaratan tavırlarından eser yoktu
sanırım sürekli birarada olmanın verdiği
yorgunluk
bir de babam biliyor ki nazı geçiyor ona
annem içinde hiç kolay değil yaşadıkları
içim titreyerek bıraktım onları
babama giderken söz ver dedim
bırakmayacaksın kendini
iyi olmak için çabalayacaksın
söz dedi bana
söz.....!