annecim seni aradım az evvel....telefonun öbür ucunda kilometrelerce uzakta ama sıcaklığını hissedecek kadar yakınımdaydın inan....
çok çok seviyorum seni
seçme şansım olsaydı eğer yine senin evladın olmayı
seçerdim biliyor musun
....
hep mücadeleyle çocuklarını iyi yetiştirme kaygısıyla geçti ömrün...
şimdi ellerin olsaydı anne kokulu ellerin....her geldiğin de sevdiğimiz yemekleri pişiren o güzel elleri öperdim
yüzündeki her çizgiyi, saçındaki beyazı öperdim...
babamın selamını duydum ya telefonda sesi capcanlı
iyi hissettim kendimi
ama çok özledim yine...
içimde korku
içimde sevginiz....
bırakmayın e mi beni....
No comments:
Post a Comment