Friday, December 29, 2006

canım arkadaşım...

hayatımda tanıdığım en harika insanlardan biri
hakikatlı dostum mıradımın annesinin çok hasta olduğunu ve durumunun kötüye gittiğini öğrendim az evvel....
her zaman gülen gözleriyle en mutsuz anlarımın ilacı arkadaşım işte bugün biz derdine derman olamıyoruz ....
yine de umut etmek istiyorum
bunu haketmediğini düşünüyorum
anneni ne kadar sevdiğini
babanı kaybettiğinde onunla birbirinize nasıl destek olup bu acının üstesinden geldiğinizi hatırlıyorum....
seni arayıp sormalarını
benim de anne olduktan sonra ki o tuhaf dürtülerimle onunla işbirliği içinde everelim artık seni inatlarımı
annenin bunu çok istediğini o en tatlı üslubunla anlatışını
offffff ! hakikaten of !
doğru düzgün konuşamadım telefonda seninle
ağlamamak istedim olmadı
yanında olmak vardı şimdi işte değil....
ben seni teselli edecekken seni beni ettin yine....
ben yine de umut etmek istiyorum
bütün olumsuzluklara rağmen umut etmek!
gün doğmadan neler doğar değil mi....
neler doğar ???......

No comments: